Stanisław Thiel

Stanisław THIEL (1881-1943)
Powstaniec wielkopolski, dowódca oddziałów w rejonie Ostrzeszowa

Urodził się we Wrocławiu, tam ukończył gimnazjum i wydział rolniczy uniwersytetu. W 1905 r. objął rodzinny majątek w Doruchowie koło Ostrzeszowa. 6 stycznia 1919 r. decyzją Powiatowej Rady Ludowej w Ostrzeszowie objął dowództwo oddziałów powstańczych. Dowodził utworzonym przez siebie batalionem ostrzeszowskim, który ubezpieczał odcinek od Wieruszowa-Podzamcza do Czarnego Lasu k. Odolanowa. Batalion brał udział w licznych walkach, gdzie Thiel wykazał się dużym talentem taktycznym.

W 1920 r. pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych, jednak na własną prośbę wrócił do służby liniowej. W 1921 r. został przewodniczącym komisji weryfikacyjnej dla oficerów z byłej armii niemieckiej. Od 1922 r. w rezerwie, zarządzał rodzinnym majątkiem w Doruchowie. Aresztowany we wrześniu 1939 r., więziony w Forcie VII w Poznaniu. Pod przybranym nazwiskiem wyjechał do Warszawy, gdzie zmarł 9 października 1943 r. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, w 1965 r. przeniesiony do rodzinnego grobowca w Doruchowie.

Odznaczenia: Krzyż Virtuti Militari V kl., Krzyż Walecznych (4-krotnie), francuski Order Legii Honorowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż za Waleczność Naczelnej Rady Ludowej i in.