Kalisz w niepodległej

Z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości pragniemy przedstawić Państwu niezwykłą ekspozycję pt. "Kalisz w niepodległej". Wystawa obrazuje z pomocą archiwaliów nie tylko to, co działo się w Kaliszu w listopadzie 1918 r., ale także wydarzenia kolejnych dni i miesięcy. Należy bowiem pamiętać o tym, że Polska odrodziła się po 123 latach, nie w ciągu jednego dnia, lecz całego procesu skomasowanych działań na linii polityki, administracji, gospodarki, czy kultury. 10 listopada 1918 r. odbyła się w Kaliszu konferencja kół wojskowych, w wyniku której utworzono Sztab Wojskowy Ziemi Kaliskiej, składający się z działaczy Polskiej Organizacji Wojskowej, jak i Straży Obywatelskiej, powołanej do zaprowadzenia w mieście porządku. Szefem sztabu został por. Juliusz Ulrych. 11 listopada delegacja przedstawicieli sztabu udała się do komendanta garnizonu niemieckiego gen. von Sontaga i zażądała przekazania władzy. Przed pałacem gubernatorskim zebrały się tłumy mieszkańców Kalisza wznoszących okrzyki radości z odzyskania wolności przez Polskę. Sztab Wojskowy zajął gmach, a jeszcze tego samego dnia odbyły się dwa posiedzenia Rady Miejskiej. Na burmistrza wybrano Bronisława Bukowińskiego i uchwalono tekst odezwy do mieszkańców Kalisza. 12 listopada większość urzędów znalazła się w polskich rękach dzięki postawie oddziałów POW i Straży Obywatelskiej. Ówczesny naczelnik powiatu kaliskiego Konrad Hahn opuścił miasto, a od 14 listopada komisarzem rządu polskiego został Józef Zych. O ile wojska niemieckie opuściły Kalisz 13 listopada, o tyle powstał problem z przekazaniem Polakom terenu obozu w Szczypiornie. Niemcy usiłowali zatrzymać dla siebie inwentarz zgromadzony w magazynach, w tym także broń. Ostatecznie, bo kilkukrotnej wymianie pism, obóz udało się przekazać w ręce Polaków. Kalisz, choć formalnie wyzwolony, miał przed sobą niezwykle trudne zadanie. Trzeba było odbudować miasto doszczętnie zniszczone przez Prusaków w 1914 r. Wymagało to ogromnej determinacji miejscowych działaczy oraz pracy fizycznej prostych ludzi. Magistrat zatrudniał robotników przy odgruzowywaniu miasta i pracach budowlanych (w maju 1919 r. ich liczba wynosiła ponad 3300). Część funduszy na odbudowę pochodziła jeszcze z kasy niemieckiej. Od maja 1919 r. do 1921 r. postęp w odbudowie był możliwy dzięki funduszom ze Skarbu Państwa.

Ekspozycja składa się z 22 archiwaliów, zgrupowanych w dwóch wątkach tematycznych - wydarzeń listopada 1918 r. oraz tych późniejszych. Otwierają ją fotografie sztabu i członków Straży Obywatelskiej w Kaliszu z listopada 1918 r. Najmłodszy dokument wytworzono 19 listopada 1919 r., a więc w rok po wypędzeniu z Kalisza Niemców. Stanowi on prośbę ówczesnego starosty kaliskiego skierowaną do władz lokalnych byłej guberni kaliskiej o wsparcie finansowe dla koniecznego uporządkowania archiwaliów ocalałych po wojennej zawierusze.

Wystawa składa się z 2 części: